انسانها تفاوتهای زیادی با هم دارند. ولی مهمترین تفاوتی که دارند در نوع نگرششان به زندگی و مسائل پیرامون آن است. شرایط زندگی هر انسان نیز دقیقا تابعی از نوع نگرش و تحلیلی است که نسبت به مسائل دارد. اگر فردی در نگرش خود منتظر اتفاقات خوب باشد اتفاقات خوب اتفاق می افتند و بر عکس اگر دائما اضطراب و انتظار یک واقعه نا خوش آیند وجود داشته باشد آن نیز اتفاق می افتد .بعبارت دیگر قانون نانوشته ولی واقعیت جذب نیز در خدمت نوع نگرش انسانها به مسائل و رخدادهای پیرامونی است.

بنابراین مدیریت نگرش برای هر انسانی تاثیر غیر قابل انکار و مهمی در کیفیت زندگی او می گذارد ولی باید به این نکته توجه داشت که تغییر در نوع نگرش یک فرد بدلیل عوامل بسیاری از جمله نوع برخورد و تربیت انجام شده در خانواده (که خود ناشی از نوع نگرش خانواده بوده است) و همچنین تاثیرات محیطی و اقلیمی که از عوامل موثر بر نوع نگرش هستند و سالها یک فرد را تحت تاثیر یک نوع نگرش خاص قرار داده است ، کار ساده ای نخواهد بود ولی انسانهائی که توانسته اند تمایزها و تفاوتهای خود را به دیگران نشان دهند و یا نبوغ خود را به اثبات برسانند ویا باعث شده اند که دیگران سر تحسین در مقابلشان فرود آورند توانسته اند مدیریت نگرش خود را به عهده بگیرند. پس بدانیم و بپذیریم که این کار اگر چه سخت است اما شدنی است.
آنچه باعث شد این مقاله به رشته تحریر درآید ایمیلی بود که چند روز پیش به دستم رسید و حیفم آمد که تفاوت بین انسانها و تفاوت بین نگرششان را با دیگر دوستان به اشتراک نگذارم. با خواندن این متن ما می توانیم قضاوتی در مورد واقعیت نگرش خود بصورت منصفانه داشته یاشیم.

تفاوت بین انسانهای بزرگ،متوسط و کوچک

انسان های بزرگ در باره عقاید سخن می گویند
انسان های متوسط در باره وقایع سخن می گویند
انسان های کوچک پشت سر دیگران سخن می گویند

انسان های متوسط به دنبال عظمت خود هستند
انسان های کوچک عظمت خود را در تحقیر دیگران می بینند

انسان های بزرگ به دنبال کسب حکمت هستند
انسان های متوسط به دنبال کسب دانش هستند
انسان های کوچک به دنبال کسب سواد هستند

انسان های بزرگ به دنبال طرح پرسش های بی پاسخ هستند
انسان های متوسط پرسش هائی می پرسند که پاسخ دارد
انسان های کوچک می پندارند پاسخ همه پرسش ها را می دانند

انسان های بزرگ به دنبال خلق مسئله هستند
انسان های متوسط به دنبال حل مسئله هستند
انسان های کوچک مسئله ندارند

انسان های بزرگ سکوت را برای سخن گفتن برمی گزینند
انسان های متوسط گاه سکوت را بر سخن گفتن ترجیح می دهند
انسان های کوچک با سخن گفتن بسیار، فرصت سکوت را از خود می گیرند