• برعكس سال اول كه توصيه مي شد تغذيه با شير مادر مقدم بر غذاي كمكي باشد در سال دوم با توجه به اهميت بيشتر غذاهاي جامد، توصيه مي شود كه حتي المقدور شير مادر بعد از غذا داده شود.
• دفعات تغذيه كودك (به غير از شير مادر) هنوز 5 تا 6 بار در روز است.
• بين يك تا 5/1 سالگي زمان انتقال تغذيه كودك از غذاهاي كمكي به غذاهاي سفره خانواده است.
• توصيه مي شود تا 18 ماهگي بسته به تحمل كودك و به تدريج، غذاهاي سال اول زندگي به سفره خانواده تبديل شود. لذا هفته اي 2 تا 3 بار از همان غذاهاي كم حجم، مقوي و پر انرژي سال اول زندگي مانند سوپ گوشت و سبزيجات مخلوط با كمي آرد و شير و شكر و يا كته نرم كه با آب گوشت پخته شده است براي او تهيه شود.
• نياز به كلسيم و پروتئين عمدتا از طريق شير مادر و ماست پاستوريزه اي كه در روز مي خورد تامين مي شود.
• سفيده تخم مرغ را مي توان همانطور كه در مورد زرده آن شروع شده بود، يعني كم كم و به صورت كاملا پخته و سفت از مقدار كم شروع كرد و بتدريج به يك سفيده كامل رساند. بدين ترتيب كودك مي تواند يك روز در ميان يك تخم مرغ كامل به صورت نيمرو، املت يا آب پز بخورد؛ اما هر روز هم مي تواند از سفيده تخم مرغ استفاده نمايد.
• از گروه چربي و شيريني ها نيز بايد استفاده نمود. استفاده كردن از اين گروه به صورت غني كردن غذاي كودك با روغن نباتي يا كره تا حدي كه جاي مواد غذايي ديگر را نگيرد و سبب كاهش اشتهاي او نشود و استفاده از مواد نشاسته اي به صورت نان، برنج، ماكاروني و سيب زميني است تا انرژي مورد نياز كودك را فراهم نمايد.
• حبوبات، غني از مواد پروتئيني و املاح هستند كه معمولا از اواخر سال اول زندگي به رژيم غذايي كودك اضافه مي شوند. در سال دوم نيز بتدريج بر تنوع آن افزوده و به صورت كاملا پخته شده (بعد از خيس كردن و جداكردن پوست آن) همراه با سيب زميني و روغن زيتون مي تواند مورد استفاده قرار گيرد.
• اگر شروع غذا يك باره و به صورت آنچه كه در سفره خانواده است به كودك داده شود، پذيرش و هضم آن براي او مشكل مي شود. لذا در ابتدا بايد تغييراتي درآن داد مثلا در سفره خانواده اگر برنج (پلو) به صورت كته يا كاملا نرم شده نيست مي توان آن را با پشت قاشق و كمي آب خورش، نرم و له نمود يا اگر خوراك سيب زميني و گوشت و ... وجود دارد كمي نان را در آب خوراك نرم كرده همراه با گوشت و سيب زميني كه با پشت قاشق له و نرم شده است به كودك داد.
• همانطور كه گفته شد هنوز هم معده كودك كوچك است و نبايد آن را با آب يا آب ميوه و يا خود ميوه پر كرد.
• آب ميوه در حجم كم به عنوان يك نوشيدني خنك از ميوه هاي تازه يا از شربت هاي خانگي مانند شربت آب ليمو (با ليمو ترش تازه)، شربت به ليمو و ... بعد از بازي و تقلاي كودك در يك روز گرم بسيارمطبوع و لذت بخش است.
• مصرف ميوه هاي مختلف، دو تا سه بار در روز به مقدار توصيه شده، هم بخشي از نياز هاي كودك به ويتامين هاي A و C را تامين مي كند و هم به علت داشتن فيبر، كار دستگاه گوارش او را تسهيل مي نمايد.
• دادن غذاهاي خيلي شيرين و يا نوشيدني در حجم زياد در فاصله دو وعده غذا معمولا سبب كاهش اشتها شده و ممكن است كودك را ازخوردن غذاي اصلي بازدارد.
• در برنامه غذايي كودك يك تا دو ساله تنقلاتي مثل پفك، چيپس، شكلات و نوشابه جايي نداشته و در صورتي كه فعاليت كودك زياد باشد، استفاده از ميان وعده هاي انرژي زا مانند: خرما، كشمش، مربا، كمپوت، ژله، بيسكويت، بستني پاستوريزه، بادام و پسته بو نداده (ولي ريز و پودر شده مخلوط با ماست) به شرطي كه جاي وعده اصلي غذا را نگيرد مفيد است.
• كودكان يك تا دو ساله هنوز هم در معرض خطر خفگي هستند و موادي مانند تكه هاي سوسيس، دانه انگور، سبزي هاي خام، فندق، بادام، ذرت بو داده، آب نبات و غيره نبايد در دسترسشان باشد. همچنين وقتي دراز كشيده اند و يا در حال دويدن هستند نبايد به آنان غذا داد.
• ميوه هاي آلرژي زا مانند كيوي، خربزه، و نيز موادي كه هضم آنها مشكل است مثل پوست حبوبات هنوز هم در برنامه غذايي كودك جايي ندارند.
• در طول سال دوم زندگي، مصرف قطره ويتامين هاي آ و د يا مولتي ويتامين و قطره آهن به همان مقدار قبلي بايد ادامه داشته باشد و اين مطلب كه آهن موجب سياهي دندان ها مي شود نبايد مانع مصرف آن شود بلكه بايد قطره را در عقب دهان كودك ريخت و متعاقب آن به كودك آب يا كمي آب ميوه داد و يا دندان ها را مسواك زد.

رعايت نكات ايمني هنگام غذاخوردن كودك

• كودك را هنگام غذاخوردن تنها نگذاريد. هميشه يك نفر بايد (حتي تا 3 سالگي) بر غذاخوردن كودك نظارت داشته باشد.
• او را بنشانيد و غذا بدهيد. مراقب جويدن غذا و بلعيدن او باشيد.
• همزمان با افزايش دندان هاي كودك، غلظت و سفتي غذا را بيشتر كنيد و غذاهايي بدهيد كه قابل جويدن باشد.
• مواد غذايي كه احتمال دارد باعث خفگي كودك شود مانند سوسيس، شكلات، آب نبات، تخمه و آجيل، انگور و تكه هاي درشت گوشت را در دسترسش قرار ندهيد.
• هنگام دندان درآوردن اگر براي بي حسي لثه از دارو استفاده مي كنيد، سعي كنيد نزديك زمان غذا خوردن نباشد چون باعث بي حسي ماهيچه هاي گلو مي شود و بلعيدن غذا را مشكل مي كند.
• اگر كودك در اتومبيل يا در كالسكه در حال حركت است به او غذا ندهيد.