مشکلات خواب

معمولاً کودکان زير 5  سال بيش از بقيه دچار مشکلات خواب مي شوند ، ولي اين مشکلات در کودکان بزرگتر نيز ديده مي شود . مشکلاتي که در اين مبحث به آنها اشاره مي شود ، اغلب گذرا هستند . اين اختلالات بندرت ممکن است علامت اضطراب و در مواردي نشانه اي از يک مشکل جدي رفتاري باشند .

* بي خوابي شبانه

اغلب کودکان در سن يکسالگي شب ها به طور طبيعي مي خوابند ، اگر کودکي بعد از سن يکسالگي ، نتواند شب ها بخوابد و يا در طول شب از خواب بيدار شود ، بايد علت آن را مشخص نمود . علل احتمالي اين مشکل ممکن است ، نداشتن زمان معين براي خواب ، زود به تختخواب بردن کودک و همچنين ترس از تاريکي باشد .

تعيين زمان مشخص براي خواب و سخت گيري و جديت نسبت به آن ،‌ در رفع اين مشکل مؤثر است . اگر کودک از تاريکي مي ترسد ، استفاده از چراغ خواب مفيد است . در مورد کودکان بزرگتر استفاده از تشويق و جايزه دادن مؤثر است .

چه زماني بايد به پزشک مراجعه کرد ؟

در صورتي که بي خوابي کودک غيرقابل تحمل شده ، به پزشک کودک خود مراجعه نمائيد . او از شما مي خواهد تا الگوهاي خواب و زمان هاي معمول خواب کودک را کنترل نموده و سپس تغييراتي در جهت تنظيم الگوي خواب کودک ايجاد نمائيد . با به کار بردن اين روش ، در خلال چند هفته ، خواب کودک به حال طبيعي برمي گردد .

*‌ کابوس هاي شبانه

ديدن خواب هاي ترسناک در کودکان سنين 5 تا 6 سال شايع است . اين کابوس ها اغلب ناشي از تجربيات ناخوشايند کودک در طول روز نظير ديدن فيلم هاي ترسناک ويديويي است . گاهي اوقات ، کابوس شبانه ناشي از اضطراب است .

توصيه هاي لازم

هنگامي که کودک در اثر يک کابوس شبانه از خواب مي پرد ، او را آرام کنيد تا دوباره بخوابد . گاهي اوقات براي جلوگيري از ايجاد کابوس لازم است کودک را از تماشاي تلويزيون منع کرد . باز گذاشتن در اتاق خواب و يا روشن گذاشتن چراغ نيز ممکن است به حل اين مشکل کمک نمايد . در بعضي از کودکان ، بحث و گفتگو در مورد کابوس مؤثر است . در صورتي که کابوس هاي کودک به طور مرتب و دايمي بروز مي کند ، او بايد توسط پزشک مورد معاينه قرار گيرد .

بعد از سن 6  سالگي ، کودکان کمتر دچار کابوس شبانه مي شوند ، ولي همه افراد در تمام سنين ، گاهي دچار کابوس مي شوند .

* وحشت شبانه

کودکان سنين 4 تا 7 سال ، بيش از سايرين مستعد اين اختلال هستند . وحشت شبانه معمولاً دو ساعت بعد از خوابيدن ايجاد مي شود . پيش از ايجاد آن کودک بتدريج و به صورت پيشرونده دچار بي قراري مي شود . در خلال وحشت شبانه ، کودک بيدار و وحشت زده بنظر مي رسد و ممکن است فرياد بزند و يا ناله کند . لازم به ذکر است که کودک در اين حالت بيدار نيست و به راحتي نيز بيدار نمي شود و به آرام کردن نيز پاسخي نمي دهد .

اگر زمان بروز اين اختلال را نمي دانيد ، سعي کنيد کودک را در مرحله بي قراري اوليه که  15 دقيقه پيش از بروز وحشت شبانه ايجاد مي شود ،‌از خواب بيدار کنيد . در صورتي که وحشت شبانه ايجاد شده باشد ، کار زيادي از شما ساخته نيست و فقط مي توانيد در کنار او بمانيد .

چه زماني بايد به پزشک مراجعه کرد ؟

اگر وحشت شبانه چندين نوبت در هفته تکرار مي شود . به پزشک مراجعه کنيد . پزشک ممکن است براي مدتي کوتاه ، داروهاي خواب آور براي کودک تجويز کند تا عمق خواب کودک تغيير نمايد . با استفاده از اين روش ، بعد از مدتي اين مشکل برطرف خواهد شد .

* راه رفتن درخواب

اين مشکل معمولاً در کودکان سنين  6 تا 12 سال ديده مي شود . کودک در حين خواب از رختخواب خارج مي شود و در اطراف راه مي رود و اغلب بعد از چند دقيقه به رختخواب خود برمي گردد . در اين موارد اقدامي جز اطمينان از سلامت کودک و رعايت مسائل ايمني ضرورت ندارد . سعي نکنيد تا او را از خواب بيدار نمائيد . در صورت نياز ، فقط او را به آرامي به رختخواب خود هدايت کنيد .

راه رفتن در خواب در اغلب کودکان بعد از رسيدن به سن بلوغ برطرف مي شود و فقط در عده کمي اين مشکل در تمام طول زندگي باقي خواهد ماند .